اقدامات توسعه‌ای را می­توان به عنوان پدیده ­هایی قلمداد نمود که قادرند محیط اطراف خود را به واسطه­ ی ظهور هنجارها و ارزش­های جدید، تحت تاثیر قرار دهند. به عبارت دیگر پروژه­های شهری دارای اثراتی هستند که این اثرات می­توانند بر اجتماعات محلی، افراد، گروه ­ها، سازمان­ها، نهادهای موجود در محدوده و حوزه­ی نفوذ پروژه موثر بوده و عملکرد آن­ها را به ­سامان و یا نابسامان گردانند. در این راستا تفکر حاکم بر مدیریت شهری به عنوان تفکری مشارکت­ جو و مشارکت محور، درصدد است تا تاثیرات اجتماعی پروژه­های شهری را مورد مداقه و ارزیابی قرار داده و از این رهگذر با سنجش وضع موجود، شناسایی افراد ذی­نفع (زیان­بیننده و سودبرنده) و شناسایی تاثیرات مثبت و منفی، با کمک ابزار سناریو، آینده­ ی مثبت، منفی و واقع­ بینانه­ ی ناشی از پیامدهای پروژه را پیش­بینی نماید. به سخن دیگر با مطالعه­ ی این ابعاد است که می­توان میزان موفقیت این پدیده ­ها را افزایش داد. این در حالی است که عدم بررسی این تاثیرات، مطابق با تجربه ­ی پروژه­های پیشین، می­تواند آثار زیان­باری را به همراه داشته و پروژه را به شکست و اعتماد به مدیریت شهری را خدشه­ دار سازد. در این راستا اگر اتا (ارزیابی تاثیر اجتماعی) را دانشی کاربردی برای ارائه­ی راهکارهایی به تصمیم­گیران در نظر گیریم، پژوهش حاضر در صدد بوده است که به ارزیابی اثرات اجتماعی و فرهنگی پروژه­ی «راه اندازی بازارچه فرهنگ، هنر، صنایع دستی و فرهنگ غذایی اقوام ایرانی خیابان برادان مظفر» پرداخته، از این رهگذر، ذی‌نفعان و ذی‌متضرران ناشی از اجرای این پروژه را شناسایی نماید. لذا جستجوی اصلی این پژوهش حول این محور بوده است که پروژه راه اندازی بازارچه فرهنگ، هنر، صنایع دستی و فرهنگ غذایی اقوام ایرانی خیابان برادان مظفر از نظر متخصصان، کسبه، ساکنان خیابان برادان مظفر چه پیامدهای اجتماعی و فرهنگی به دنبال خواهد داشت و با چه تغییرات یا تعدیل­هایی می­توان به بهترین وجه نظر آن­ها را تامین نمود؟ در وضع موجود این خیابان، تغییر کفسازى خیابان از آسفالت به سنگفرش و نصب تعداد فراوانى مبلمان شهرى، شامل نیمکت، سطل زباله، تیرهاى چراغ، باغچه از اقدامات انجام شده در راستاى پیاده راه سازى خیابان صبا به وسیله شهرداری در سالیان اخیر بوده است. على رغم تلاشهاى انجام شده، در حال حاضر مبلمان و زیرساخت های آن از قبیل نیمکت ها، پایه های چراغ برق، دریچه های فاضلاب، سنگ های کنار باغچه ها به طور کامل از بین رفته و در اثر عدم توجه کافی مسئولین و مدیریت شهری به مکانی برای پارک خودروها در طول روز و محلی برای تجمع افراد بزهکار در طول شب تبدیل شده است به گونه‌ای که نه تنها امکان استفاده از پتانسیل‌هاى این خیایان در زمینه انسام محوری و پیاده محوره استفاده نشده بلکه به صورت بالقوه به مکانی برای آسیب های اجتماعی و نارضایتی ساکنان تبدیل شده است در این راستا با انجام مطالعات امکان سنجی در سطح منطقه ۶، خیایان برادران مظفر به عنوان خیابانی دارای پتانسیل توسعه منطقه در نظر گرفته شده و طرحی جهت باززنده سازی و تبدیل آن به گذری فرهنگی ارائه شده است. در طرح پیشنهادی با راه اندازی بازارچه فرهنگ، هنر، صنایع دستی و فرهنگ غذایی اقوام ایرانی در خیابان برادان مظفر پیش بینی شده است بتواند با استفاده از پتانسیل های موجود به توسعه بیشتر منطقه کمک کند، . در حال حاضر عرض خیابان برادران مظفر ۲۰ متر می باشد از این مقدار ۸ متر جهت طراحی فضاهای فرهنگی و ارائه غذا اقئام ایرانی در قسمت میانی خیابان در نظر گرفته شده و ۶ متر در طرفین جهت عبور وسایل نقلیه و ساکنین در نظر گرفته شده است. کفسازی پیشنهادی با استفاده حداکثری از فضای سبز، المانهای ایرانی (حیاط مرکزی و باغچه) و متریال های سازگار با محیط زیست طراحی شده است.